Helaas hebben we niet het eeuwige leven. Maar wat wil jij nalaten als je er niet meer bent? Zijn dat jouw wijze lessen, goede herinneringen of… containers vol met jouw persoonlijke rommel?
Je kunt oneindig je hoofd in de duinen verbergen. Maar eens zullen anderen door de spullen heen gaan die je tijdens je leven hebt verzameld. Dat kunnen dierbare of waardevolle bezittingen zijn. Maar ook rommel waar je zelf geen raad mee weet. Waar je ronduit geen zin in hebt om nu een beslissing over te nemen.
Wil jij daar je nabestaanden mee opzadelen? Een veelheid aan spullen en een hoop onrust? In een periode vol van verdriet? Waarin ze al veel moeten regelen? Dan wellicht genoodzaakt zijn tot rigoureuze stappen? Of dat ze uiteindelijk zelf hun huis tot de nok vol hebben staan vanwege gebrek aan moed of tijd om het uit te zoeken? Met je meenemen kun je niet. Ik heb nog nooit een begraafplaats gezien met opslagboxen.
Zou het niet heel veel rust geven als jouw bezittingen zijn uitgezocht? Belangrijke papieren terugvindbaar zijn opgeborgen? Duidelijkheid over je laatste wensen?
Heb je zelf niet de moed of de energie om orde op zaken te stellen dan zou je dat met iemand samen kunnen doen. Als je niet weet aan wie je dat wilt of kunt vragen overweeg dan een Professional Organizer. Voordeel is dat Organizers begrip hebben voor jouw emoties, discreet zijn, goed kunnen doorpakken en slimme oplossingen op maat bedenken.
Is het niet het toppunt van liefde als je nu begint met opruimen? Liefde voor jezelf want je hebt er elke dag plezier van. Liefde voor je nabestaanden die je hiermee ontzorgt. Jouw boodschap ‘minder is meer’ zullen ze altijd herinneren.
Je raakt met deze blog over erfenis van spullen een gevoelige snaar. Ik heb vijf pentekeningen van mijn vader. Ik maak me er nu al zorgen over waar die naartoe gaan als ik er niet meer ben. Ik heb daarom een website gemaakt waarop de jongere generatie van de familie een keuze mag maken wat ze willen hebben.
Beste Ivan,
Dat is echt een geweldig idee. Zo weet iedereen wat er is en gaan zaken niet verloren.
Wil je wel geloven dat de erfenis van mijn spullen die alleen voor mij belangrijk zijn, me regelmatig bezighoudt? Ik heb besloten om gaandeweg afscheid van deze dingen te nemen en ze dan gewoon weg te doen. Ik wil er niemand mee lastigvallen en hoop met niets te eindigen. Opgeruimd staat netjes.
Dank voor uw reactie. De manier die u beschrijft is inderdaad een hele mooie manier om geleidelijk afscheid te nemen van bepaalde bezittingen. U neemt zo zelf de verantwoordelijkheid voor de erfenis van uw spullen. Voor nabestaanden kan het erg lastig zijn om daar later over te beslissen i.v.m. emoties en vaak ook tijdsdruk.
Ik kan mij voorstellen dat nabestaanden soms met veel spullen achterblijven waar ze niet veel mee kunnen. Opruimen is dan een grote uitdaging. Toch hoor ik vaak dat er nog mooie en vooral dierbare spullen gevonden worden die men erft.